Tijd en ruimte durven innemen
Wanneer ik in gesprek ga met ondernemers in mijn omgeving en goed luister dan merk ik dat we steeds meer verlangen naar tijd en ruimte voor onszelf. Helaas blijkt dat een enorm moeilijk te zijn. We lopen onszelf steeds meer voorbij door bewust of onbewust meer hooi op onze vork te nemen en we voelen dat pas wanneer het bijna te laat is. Dat uit zich in ziekte en emotionele klachten. Omgaan met de regels die erbij komen in deze uitdagende tijden doen daarboven nog een schepje bovenop. Dat viel me op nadat ik een zorgwekkend bericht kreeg van iemand uit mijn omgeving die ik al langer kende.
Ruimte durven innemen
Mijn vriendin sprak een bericht in en deelde mee dat ze het gevoel had niet voldoende aan bod te komen als we elkaar zagen. Ze vond dat het zo niet meer verder kon zoals het was. Ik was persoonlijk heel erg aangedaan van wat ze me vertelde. Ik barste in tranen uit. Ik huilde een hele dag. Waar kwam dat verdriet zo opeens vandaan?
Verdriet van mijn overleden grootmoeder
Ik nam een groot blad papier en waskrijtjes en ging kleuren om mijn emoties een plaats te geven en kwam uit bij mijn grootmoeder. Ze was begin dit jaar overleden aan Covid-19. Alhoewel ik voor haar net voor haar dood de kans had gekregen om haar begrafenis te regelen en dat had aangevoeld als een deel van het rouwproces, was er toch nog heel wat onderliggend verdriet dat nog geen ruimte had gekregen.
Door het bericht van mijn vriendin werd ik plots geprojecteerd naar het verleden, voor de dood van ons bomma. Het besef dat zij altijd mijn steun en toeverlaat was, de persoon die echt naar mij luisterde als ik mijn verhaal deed. We deelden altijd onze zorgen met elkaar en dat die gesprekken er niet meer zijn maakte me verdrietig. Bij haar kon ik altijd mezelf zijn. Niet veroordeeld worden als je eens even echt iets wilde vertellen dat op je hart lag. Ik ben namelijk als kind vaak afgewezen op mijn spreken. Zelf vond ik dat ik daar heel erg in gegroeid was, dat durven spreken, durven ruimte innemen. Een heel proces. Het was dus heel pijnlijk om na zoveel inzet te horen dat mijn vriendin vond dat ze in mijn aanwezigheid onvoldoende aan bod kwam. Gelukkig hebben de tranen mij geheeld dus ben ik dankbaar dat mijn vriendin mij liet zien dat er nog een onverwerkt stuk was dat niet de ruimte had gekregen.
Een belangrijk thema in de samenleving
De dagen die volgden ging ik met verschillende ondernemers in gesprek. Ze vertelden mij over het drukke leven dat hun vermoeide, hoe het een constant zoeken was naar tijd en ruimte voor zichzelf en hoe moeilijk het dan soms is om dan ook nog eens naar anderen te luisteren. Ik voelde de emotie in hun stemmen. In deze tijden van verandering gaat het vaak over dingen loslaten waar we mooie herinneringen aan hebben. Mensen worden ziek, komen te overlijden huizen worden leeggemaakt, regels die beginnen door te wegen op ons als persoon, het wordt soms gewoon even teveel. Dan wordt het moeilijk om er echt nog te zijn voor elkaar.
Heb jij ook nood aan een luisterend oor of wil je ook leren hoe je beter kunt zorgen voor jezelf en hoe je meer ruimte kan innemen voor jezelf zodat je meer aan bod komt en meer rust kan toevoegen in je leven? Maak dan een afspraak voor een gratis scangesprek.